Mijn ogen zijn als wolken vol met regen.
En vandaag stormt het.
De regen blijft maar stromen,
alsof er een zee in de wolk zit.
Zo blijven ook mijn tranen stromen.
Het is alsof elke traan staat voor een herinnering,
een herinnering van jou.
Alsof elke traan staat voor de pijn die ik voel,
de pijn die ik voel omdat ik je verloor.
Omdat ik mijn beste vriend verloor.
Omdat ik mijn andere helft verloor.