Onbegrepen strijd
Ronddwalend op deze aarde
beklemmend gevoel
ongekende waarde
Voelt je niet geborgen
trekt je terug
in je eigen wereldje van zorgen
De plek om jezelf te zijn
niet worden gepusht
te negeren je verdriet en pijn
Muur van emotie, sterk in haar kracht
langzaam afbrekend
tot het rust heeft gebracht
Eindpunt niet bepaald door tijd
de klok tikt gestaag verder
aanhoudend de strijd
Onbegrepen gevecht
in stilte ondergaand
voelt o zo slecht
Verschijnend het eerste morgenlicht
overvallen door paniek
knijpt je ogen stevig dicht
Durft de dag niet te aanschouwen
toekomst onzeker
afnemend vertrouwen
Dan verzamelend al je moed
stapt uit je bed
doet wat je doen moet
Verstopt achter een masker van verdriet
al maandenlang
niemand die het ziet
Zo valt dan nu de avond in
de dag overleefd
morgen startend bij het begin…