tenslotte vroegen zij mij in koor
welk van ons drieën wil jij boven de ander
verkiezen opdat jij toeven mag in haar oorden,
genieten kan van de gezelschap
getroffen door deze vraag kreeg ik nauwelijks
woord over tong, stotterde ik het volgende uit
wie ben ik om een zulk grootse keuze te maken
onlosmakelijk verbonden met elkaar
kan en wil ik jullie niet scheiden
samen zijn jullie het geheel dat mij zeer kostbaar is
daarom smeek ik het u,
wees mij welgezind en begeleidt mij door
de tijdlijnen, van kind tot licht
ze lachten mij liefelijk toe als was ik naïeveling,
waarnaar zij dusdanig stonden dat zij
een driehoek vormden, zich telepathisch leken
te beraadden over de uitkomst
een poos verstreek voordat de stilte
door vrouwe verlangen verbroken werd
geef mij jouw hand en ik zal je leiden over valleien
en erven van de witte berg die inherent is
aan jouw verleden, herleef met mij
de vreugde en verdriet uit jouw prille jeugd
kom en ken geen vrees,
dat wat geweest is geweest