Zomer sneeuw in zijn armen is het zomer het sneeuwt sterretjes van geluk haar handen in de wollen wanten voelen niet hoe hij brand in haar ogen ziet hij parasolletjes beschenen door de lichtjes van zijn ogen ze schuifelen naar een schuilplaats een bladerloze tak is goed de jassen open, helpen elkaar wangen wrijven zich warm blozen nu van liefde monden blazen warmte kussen worden inniger de hemel stuurt geen sneeuw meer het genoegen krijgt een boost de droom verdwijnt door nieuwe sneeuw ela