Ik zit met mijn rug
naar de wereld
De mensenwereld
wel te verstaan
Soms voelt het
alsof ik een wrak ben
Met hier en daar
iets bruikbaars aan
Maar...
Nee! Nee! Nee!
Ik staak!
En wend me
tot de dieren om me heen
Een pad met haar
mannetje op haar rug,
een merrie, een vogel
mijn poezen...
En zie
Ik vat weer moed!