Schuifel Ik beweeg me stil Schuifel naar de regenboog Want ik was reeds lange tijd In duisternis gehuld Ik heb aanvaard Dat het leven nu te beleven is Dat mezelf afschermen, isoleren is En ik enkel en alleen achterblijf Ik slenter naar de kleuren Dompel me onder in het nu Tracht te genieten van elk ogenblik Want het is toch al zo kort Ik leer nieuwe mensen kennen Die perspectieven openen Die me zacht bij de hand nemen Zonder dat ze het zelf beseffen Dank jullie