Tastbaar.
Beelden die spreken
tot verbeelding
houden iets vast van in de tijd.
Een trouwring, broche
sieraad van moeder
herinnering aan wat ons scheidt.
Wij koesteren wat
eens toebehoorde
aan een geliefde, wat zij droeg.
Iets deelde in
die lange jaren
immer een stukje aandacht vroeg.
Het roept iets op
rond al het missen
tastbaar haast, wat niet meer is.
Het wordt je dierbaar
los van waarde
geworteld tot behoudenis.
Zo ook die Ark
van Gods Verbond eens
de stenen tafels met ’t gebod
staf van Aäron
brokjes manna
toonbeelden eens van Isrels lot.
Geslachten lang
wil men behouden
de beelden die bepalend zijn
voor wie wij zijn
en zij eens waren
familie in een lange lijn.
th