onze eerste date; eigenlijk zouden we naar het strand gaan,zou alles dan anders zijn gelopen als we dat hadden gedaan?!
in mijn droom zie ik ons rijden en vanuit de auto zie ik de zee,het einde is niet te zien,zo ver weg,zo oneindig.en de wiite strook strand vormt zo'n tegenstelling met degroene golf.het water lijkt net een grote zachte matras,niet in 1 x te bevatten.ik moet naar beneden kijken,daar lag een enorm schelpentapijt,schelpjes niet groter dan mijn duimnagel,met kleuren die ik alleen eerder in een kerkraam heb gezien- roze,grijs,glazend zwart.ik raap ze op en prop ze in mijn zakken,zelfs in mijn hempje en kijk op naar jou en vraag me af waarom jij ze niet opraapt.hoe kon je ze niet willen hebben,die prachtige dingen die daar zomaar voor het oprapen lagen?
later op de avond,zijn de schelpjes opgedroogd,toen ik ze opnieuw bekeek moest ik huilen.ze hebben nog steeds dezelfde waaiachtige vorm,maar hadden hun kleur verloren en waren dof geworden.je kon je nauwelijks nog voorstellen dat die glazend in het zand hadden gelegen.
ik vraag aan jou wat nu de echte kleuren waren en jij zweeg en keek met een blik alsof ik een klein was dat teveel vragen stelde.dus kwam ik zelf tot een slotsom over de schelpen.ik bestudeerde ze zonder de gegevens die je me kon verschaffen en ik stelde vast dat allebei de kleuren van de schelp echt waren.het hing er gewoon vanaf waar je was... raadselachtig ver weg,angstaanjagend dichtbij maar ow zo bijzonder als de kleuren van de natte schelpjes,bovennatuurlijk aanwezig,stilte in de nacht,oneindig...
ik denk aan je xxxx