Ik was jou prinsesje
Jij mijn grote held
We leken zoveel op elkaar
dat werd door iedereen verteld
Papa's kleine meisje
wat was ik trots dat te mogen zijn
Hoe graag ik ook wilde groeien
bij jou bleef ik altijd klein
Toch vertrok je op een dag
was ik opeens geen meisje meer
Voor niemand meer zo speciaal
als jij mij vertelde elke keer
Jij ben vertrokken
hebt mij alleen laten staan
En met jou mee
is het prinsesje uit mij weggegaan
Ben ik opgegroeid tot jonge vrouw
zonder jou om me heen
En toch moet ik eerlijk bekennen
ik voel me niet meer alleen
Want ookal ben ik opgegroeid
soms voel ik me ineens weer klein
Als ik even nog geen zin heb
om nu al volwassen te moeten zijn
Dan doe ik even net als vroeger
kruip ik weer even tegen mijn held aan
Alleen is het nu een andere papa
die nog wel naast mij wilt staan
*Hoewel er jaren overheen zijn gegaan tot ik op dit punt was en ik mijn echte vader kon loslaten, ben ik me er nu van bewust hoe gelukkig ik mag zijn dat ik soms nog steeds "papa's kleine meisje" mag zijn, ookal is het dan niet mijn echte vader. Stiefpap, ik hou van je!*