Er was moeder, vader de tafel zorgvol verdekt eet hij de grootste karbonade kinderen kijken naar vorken oorverdovend van zwijgen hangen haar woorden in damp van de snelkookpan pikken allemaal een graantje mee Er is een moeder, vader stilte beneemt het slikken en kauwen zonder geluid de veelzeggende blikken die eeuwige tijd neemt besluit mes en vork in krampende vuist niet meer mee te doen, 't voeden nog voor er dessert op tafel staat