vlakte der geesten ik heb ze mijn ogen laten zien hun blikken gekruist zonder enig vooroordeel ik wist waar zij woonden maar ze gaven niet thuis wij hebben samen gesproken woorden gewisseld met uitleg emotie en pijn dachten elkaar te verstaan maar in de laatste conclusie overheerste hun lijn ben weer alleen op de vlakte der geesten waar wijsheid verblijft wie zal nog iets voor mijn visie geven nu ik de mening van veel anderen weet toch heb ik in de uitstralende kou van een donker afwijzend heelal mijn zaden gezaaid de voren geprepareerd want ook vrede zal ooit ontkiemen is mij geleerd wil melker 12/10/2018