een druilerige ochtend
geeft weer uit over het water
terwijl ik mij even zet op het bankje
waar ik zoveel liefde heb gekend
wij , die daar vaak zaten
hand in hand
kijkend naar de meeuwen die vis zochten
de eenden die hun concert lieten klinken
en de twee witte zwanen die sierlijk dansten
de wind die zacht onze wangen kusten
terwijl ik daar stil zit
lijkt het of jij mijn hand weer neemt
en ik dat ogenblik van liefde
weer beleeft
op het bankje met jouw naam
Peter's bankje