Ik wou je niet storen …maar ik deed het tochonbewustEn nu …nu heb ik een schuldgevoelIk wou je vergadering niet verpestendoor even te bellenmaar ik kon niet wetendat ik je zou storenIk voel me schuldigik weet je planning nietik kon het niet weten …maar …het doet me toch verdriet!want ik wou het niet
Hopelijk kan je me vergevenkan ik verder levenwant ik wil meniet slecht voelen om wat ik deedmaar het spijt meecht!Laat ons verdergaanen het vergetenzodat het ook niet meeraan mij kan vreten Ik kon er niets aan doen …je kon me niet verwittigen …en ik, ik wist het nietdat ik je storen zou …maar dit was helemaal niet