de dood krijst, wraakt
de levende in mijn lijf die
het zelf wil verwonden
door een moord
dat in getale voorziet
van ; slecht onderhouden
maar voor geen geld te huur
te koop in de wondere
wereld van verminking
open gereten door het grote
mes dat bij de afwas uit
zijn handen gleed
een voorbode heeft mijn
tijd reeds gestreken met
radeloos geschreeuw dat werd
getemd met opiaten die
gevonden waren in de vorige eeuw
wil ik nog existeren in de
wonderen van mijn aarde die
het mij heeft geschonken,
neen een wonder is een robuuste
verschijning dat baadt
in gouden tonnen
en aan het geluk laaft
dat ik me nooit eigen had gemaakt
dit alles komt gelegen
als de tijd het moment
markeert - ergens op
een vaas zonder bloemen
maar met een deksel dat niet past