Verteerd tot op de bottenVerlaten van de angstEen lijk; levenloos gestalteEn zelf nog het bangstVerloren in het donkerVergeten onder treinEen daad; hoe is het mogelijkZo levenloos te zijn?Geen rust keert in de modderBevlekt en uitgeblustGeen brand meer, diep van binnenBelevingskracht gesustEen aardedonker starenGeen hand reikt zij nu aanEn toch maar niet verlatenGeen tijd om stil te staanVerloren in het duisterVerteerd door wat het wasEen lijk; doch enig levenIn kou vergaan tot as.