Pas nu realizeer ik me dat u er niet meer bent,
bijpraten knuffelen dat kan nu niet meer.
En dat ik door u niet meer word verwent.
90 jaar natuurlijk moest dit komen een keer
maar toch te snel te vroeg en teveel pijn
geen raad meer kunnen vragen, nooit meer
Ik heb u nog steeds nodig met al mijn grote en kleine problemen
Het liefste ja het allerliefste zou ik bij u willen zijn.
Een troost is de herinnering die kan niemand me ontnemen.