Devils Society…
(voor jou)
Zal de pijn vanzelf weggaan, zal hij zachtjes uitdeinen
of sterven in het zwart verlangen?
Ondraaglijk is de tijd tussen twee gedachten door
en opnieuw hoor ik jouw stem verder weg van mij.
De wind stopt, je ogen, een ster die je naam draagt,
elke gedachte, elke seconde, het doet zeer.
Geen verbloemde leugens deze keer, enkel maar verdriet
om diegene die ons voor zijn gegaan.
De zee is al wat rest van onze geheime genootschap,
de zee, de zee en wat betekenisloze woorden geschreven
door de drang naar vriendschap en een leven onder invloed.
Ga nu maar weg, ik koester de voorbije momenten
en omarm het afscheid alsof het een overwinning betreft.
Niemand zal ooit in staat zijn jouw te verbergen,
te doen vergeten of je niet meer te lezen.
Ik zal in de branding staan met je naam in mijn handen…
esteban 7 Juli 2012