Zijn laatste dagen zijn geteld.
Je had hem nog zo graag
dingen verteld.
Maar de tijd dringt,
hij gaat jullie verlaten.
Je zou de hele wereld
wel kunnen haten.
Waarom hij, waarom?
Is de vraag die steeds
in jouw gedachten komt.
Ik kan er alleen maar zijn voor je
in slechte momenten.
Probeer nu nog wat te genieten
van je ventje.
Genieten is zo een groot woord,
want de bijtende pijn
heeft jullie samen zijn
al grondigd verstoord.
Ik zou je zo graag willen helpen,
en je dagelijkse tranen willen stelpen.
Maar wie ben ik?
alleen maar een collega en vriendin.
Meer dan je steunen en er zijn
zit er voor mij niet in.
Maar Christel weet je, ik zal er altijd zijn,
in dagen van verdriet en pijn.