bruuskerend met
ontrouw
het wortelde diep
maar was nooit
opgeschoten
in de weelderig
bloeiende tuin
pas toen zon en
warmte
het genadeloos
lieten afweten
ging het
onderaardse leven schuin
vuurrood knalde
zonde
door regenstorm en
kou
hemelsblauw bruuskerend
met ontrouw
toen het
hellevuur de eigen pijn
verbrandde en
doelloos strandde
doken de wortels
weer diep in het zand
wil melker
23/11/2013