zonder strijd ik mis warmte in natuur lente is nog koud en guur wind is evenwel gaan slapen zon zit achter wolk te gapen stalen rossen af en aan men moet weer op vakantie gaan warmte doet de lijven goed men komt weer terug met bruine snoet hernieuwde kracht om slaaf te wezen voor baas en poen flink te gaan kezen zo zit men vast in een stramien komt men eruit is dat best kien maar om dat alles op te geven moet men alles uiterst zeven dus zucht men diep onder 't bewind regering heeft aan hen geen kind zolang zij braaf hun plicht vervullen lacht de elite om die sullen en de rijken met geld zat gaan weer mooi op oorlogspad tot men zegt het is genoeg men ziet mij niet meer voor hun ploeg we slaan de handen nu ineen sturen de bazen er wel heen kunnen zij elkaar verwoesten en wij als beste brave noesten gaan leven in gerechtigheid in vrede zonder eeuw'ge strijd 23/4/2017 wr