Een plaatjesdoos met kille beelden betranen mijn ogen en mijn hart Plaatjes van gebroken kinderen in kapot geschoten landen Holle ogen bestolen van de ziel doen mijn hart bevriezen Om nimmer meer te ontdooien tot het hart wankelen en vallen gaat Duizenden bevroren tranen die de verschroeide aarde verfraaien als glinsterende diamanten