een overrijp wit dwaalt rond in kale ochtenden tot het vuur in de hemel onsteekt draag me dan naar buiten en laat me ademen laat me stromen naar de zee schuimen en schermen met de wind zweven op de nieuwe warmte ver van de klauwen van kou en de doodsheid van winter kus me warm en ga voorbij aan de leugens van seizoenen zomer is nooit ver 14-03-2016