in stil bewegen vandaag ontbrak de warmte die altijd verbinding bracht in optrekkende kou was blauw het licht dat alles overheersend was kilheid spiegelde nog net geen vorst op zwaar beslagen ramen muts en das ontnamen mensen wat toch zo herkenbaar was rode wangen en een fris gezicht dat guurte kent uit noordooster tegenwind diep weggedoken vogelen ze in stil bewegen als door de eerste vorst gebeten maar eenmaal binnen is er ontdooien van de huid komt het hoogste woord eruit tintelen vingers en doen handen pijn maar is er ook trots om deel van de winter te zijn wil melker 02/12/2018