vanaf de velden nog een nevelige ochtend
over bomen met amper groene takken
licht, lucht voor reeds uitlopende struiken
als lente die ons, één voor één,
naar 't leven spoelt; nog bleek de huid
maar ‘t hoofd al in de wolken
is 't een geheim; verscholen
't uitbarstend geel en maagdelijk wit
- nog voel ik amper de oases kleurenpracht
als warme plekjes op mijn koude huid
hoor ik het schuchtere gezang van leeuweriken
zó alsof plots het doek zich opent
de winter snel verdwijnt
sunset 12-03-2016
http://sun-set.webklik.nl