Mijn leven overhoop gegooid,
jouw liefde is voorbij.
Althans; “niet meer op die manier”,
is wat je mij toen zei.
Op dat moment brak je mijn hart
en stond mijn wereld stil.
De zon hield op met schijnen
en mijn hart werd koud en kil.
In 1 klap was ik alles kwijt,
mijn liefde en mijn leven.
De beste vriendin die ik had
waarmee ik alles deelde.
Maar ook die lieve kleine schat,
mijn boefje en mijn draakje.
Die altijd als het niet goed ging,
mij aan het lachen maakte.
Jullie waren mijn allesjes,
mijn verleden en mijn heden.
En mijn toekomst, onze toekomst,
is nu voorgoed verdwenen.
Ik mis jullie en ik mis ons.
ik wil niet zonder verder
Maar jullie zien, zonder het ‘ons’,
maakt het alleen maar erger.
Als ik nog wel van jou houd,
maar jij niet meer van mij,
dan is dit maar het beste zo
al doet het nog zo’n pijn.
Een grote leegte in mijn ziel.
Ik voel mij zo alleen,
De eenzaamheid valt over mij
mis jullie om me heen.
Het leven gaat zoals het gaat,
ik moet dit accepteren.
En of we ooit nog closer worden?
De tijd zal het ons leren.
Maar eerst moet ik dit verwerken,
alles een plekje geven
Zodat ik dit achter mij kan laten
en door kan met mijn leven.
Dit zal veel pijn en tranen kosten
en bovenal veel tijd.
Maar als ik nu die tijd niet neem,
raak ik ook mezelf nog kwijt.
Dus voorlopig neem ik afstand
en zeg jullie vaarwel.
Maar hopelijk niet voor altijd,
hopelijk tot snel!