Verbaasd.
Verbaasd sla ik
het gade
die pimpelmezen in mijn kast
dagen aaneen
haast ononderbroken
zoeken zij voedsel op de tast.
Hoe trouw en
zorgzaam is zo’n meesje
een paar ons liefde, licht getint
geheel gefocust
op haar jongen
waarin zal al haar waarde vindt.
’t Is als een flits
van gaan en komen
daar binnen schreeuwt de massa door
in een verhongerde
groei enclave
als niet aflatend koor.
Hoe kan zo’n
simpel klompje veren
die kracht opbrengen dat besef
hier levend brengend
alles prijs geeft
iets wat ik zelden elders tref.
th