Mijn paradox woorden liggen in de box Woorden spelen in tonen Van antwoorden in hoofdkronen Wat valt er nog allemaal te vertellen Want de boosheid wil mij knellen Droevige zinnen willen diep in mij aankomen En willen van het ongemakkelijke herbeginnen Het is het duister dat in mij wil wonen Zich heeft vast genesteld in mijn gedachten En daar de voeding is van mijn angsten De vrede moet maar buiten wachten Paranoia in alle kwadraat In hoeken en punten die prikken Mijn onderbewust houd zich paraat Alles wat inademd wil mij stikken Het heeft alles ingekadert Het kwaad En ik moet dit maar pikken