Als ik zo een beetje in de straten loop,
dan zie ik overal vlaggen, zwart, rood en geel.
Ze hangen enkel uit de goedkopere ramen,
in sommige residenties worden ze zelfs verboden
omdat het niet past bij het imago.
Enkele Jaren geleden speelde Kim
tennis voor ons land, en ja hoor de Vlaamse godin was geboren, zo speelde er ook een Justine en ook zij werd gebombardeerd tot godin tot Kim en Justin tegen elkaar moesten spelen, toen waren we plots geen Belg meer maar
rasechte Vlamingen die de Walen eens goed gingen afdrogen.
Belgiƫ leek toen bijna gesplitst.
Nu weer een paar jaar later zitten we allemaal voor het scherm,er worden overal schermen opgemerkt. Ze groeien als onkruid uit de stenen, op elk belangrijk en minder belangrijk plein verschijnen ze, het ene al wat groter dan het andere en iedereen is Belg want de Rode Duivels spelen.
Voor de ene winnen we het WK, voor de andere liggen we er al bijna uit,iedereen hoopt dat we ver raken, misschien wel de finale want ze spelen goed, Onze Duivels. En wat een goede bondcoach, ik verheerlijk hem, het kan geen kwaad dat zijn Vlaams een beetje bekakt klinkt, we zijn tenslotte Belg, is het niet? En we spreken zelf toch ook een beetje Frans, kom laat ons handen schudden en taalgrenzen verbreken.
Maar als we niet door de eerste rondes raken dan verandert dit verhaal, dan was die stomme Waalse bondcoach de slechtste ooit en waren al de spelers slecht.
Belgen, Walen, Vlamingen, het is maar hoe het verder geschreven wordt
en hoe het ons het beste uitkomt, het is allemaal heel...
relatief.