Ik zit hier nu op de bank,
te luisteren naar klokkenklank.
Het is van de kerk hier buiten,
het is tijd om mij van de buiten wereld af te sluiten.
Tijd, tijd, tijd…
dat is onze realiteit.
wij hebben het gecreëerd,
wij hebben het onze kinderen aangeleerd.
Maar wat nou als tijd niet bestond,
alleen maar de ochtend, middag en avond.
Geregeld door de zon en wanneer die is ondergegaan,
is het tijd voor de nachtelijke lichtgever de maan.
Tijd houdt je in zijn greep,
en aan het eind maakt hij een doodkneep.
Het is aan jou om je los te breken,
om het leven te leven zoals jij het wil kweken.
29-11-2013
SLW