Ik hou van de woorden
in de klanken en vormen
zijn ze van schoonheid
doch soms niet zo mooi
alleen.
De woorden van je gedachten
uitgesproken of opgeschreven
geven iets weer van een leven
een gevoel zo uitgesproken
wat schuil gaat achter de woorden
alhoewel verborgen
dient het de wetenschap
van een kostbaar goed.
Woorden ontmoeten of vallen stil
ze komen met beelden
je gezicht je glimlach
verdriet in hoogzomer
de wind in je zeilen bestemming onbekend
liefde bij de herinneringen die zich ontvouwen
een wereld van zichzelf.
Ontvankelijk als ze binnenkomen
welkom als een goede vriend
die je onthaalt
tot scharnieren en kaatsen
waar je op gespannen voet mee staat
het gebeurt daar doe je niets tegen.
Voor onmacht zijn vaak geen woorden
te vinden en het gevonden woord
ineens klinkt het anders dan ooit
zo bezield bijna als was het een deja vu
het woord geeft een verheffende blik
een klaarheid.
Woorden zijn soms zo snel
dat je ze achterna wilt lopen
in wilt halen voor ze verdwijnen
of eigen levens gaan leiden
woorden raken verloren
of te vermoeid
je windt er doekjes om
eert ze bezweert ze in hun kistjes
liggen ze her en der begraven
en ze hebben je hart
in memoriam.
En hier in de vroegte van de morgen
kijkend naar staketsels van bomen
in het grijs valt een bundel licht
de wereld lijkt even te dromen
alsof één woord voorgoed omsloten wordt
vrede woordloos tot je komt
en het stil wordt van binnen.
Voor alle Freaks schrijvers en hun woordkunsten.