waar is mijn verdriet? zo diep en zo veel de pijn en de schreeuw het liefst wil ik huilen mijn leed niet verschuilen het voelt zo intens dit verdriet zonder grens om naar adem te moeten happen uit mijn gedachten te stappen het mes te laten steken waar ik hem vaak heb ontweken nu kan ik niet meer horen door de tranen in mijn oren zo miste ik jou als kind mijn vader, mijn ouwe om vast te kunnen houden