jij bent als lente in het oplichten
en verblinden is het prille signaal
in nawinterse maanlandschappen
vol wier, struikgewas en slijk
onder de voeten wormen, stenen
die als kale monniken gebukt
zich schuilhouden uit de wind
in rotsige schuilplaatsen van de zee
slakken als slapers in stille huizen
en aan het strand rotten boten
het achterland ligt er verlaten bij
enkel wat oases groenige weiden
pupillen zijn klein, ogen knipperen
door ongekende sterkte van zon;
meeuwen keren terug naar het water
- hier graast enkel de hemel
sunset 20-04-2017