De matador kijkt zonder mededogen
in de ogen van de stier.
Vrees spreekt evenmin uit de ogen
van het gevaarlijk gehoornde dier.
De matador draagt zijn waardigheid
in felle kleuren en siert zich met
goudgalon. Hij draagt zijn moed
waardig uit met het het karmijn rood,
dat hij drapeert onder een brandende zon.
De matador tart de stier tot een spel op
leven en dood. Een spies versus de hoorns
richten zich op elkaar vooruit tot een stoot.
Het vertrouwen richt zich op het resultaat;
opdat niet hij, doch de ander het eerst ten
onder gaat.
De matador blijkt keer op keer in de nijd
de winnaar in een ongelijke strijd. Hij daagt
uit en provoceert, en wijkt uit als de stier
hem attaqueert.
de matador draagt zijn waardigheid in felle kleuren
en siert zich zich met goudgalon. Hij draagt zijn
moed waardig uit, als het bloedrood de arena kleurt
onder een brandende zon.
De matador tart de stier tot een spel op leven
en dood. Een spies versus de horens richt zich
tot een stoot vooruit. Het vertrouwen is vaak
met het sterkste kwaad, dat geen compassie of
genade voor de minder sterke toelaat.
De matador heeft geen oog voor de ongelukkige stier,
die zelf niet koos voor dit droevige mensen vertier.
Zijn leven verstiert zich in dit vreselijk lot,
waar de dood zijn prijs is in een onwaardige sport.