zijn het het vallen van de blaadjes die de onrust in mezelf doen aanwakkeren soms is houden van zo pijnlijk zeker als je steeds weer een stapje terug moet doen stel ik mezelf teleur verwacht ik te veel moet ik mezelf bijstellen anders opstellen het is niet dat mijn gevoel minder is geworden ik voel me alleen bezeerd grijp terug naar de troost van het fluisteren van de wind voel de hand met een liefdevol gebaar door mijn haar vadertje wind help me de weg terug vinden zelfs nu de bladeren gaan vallen laat me weer van de kleur van liefde kunnen genieten wijs me de weg fluister ik heel zacht