Het raakt de hemel
een meeuw sierlijk uit de bocht
klapwiekt naar bescherming
de koude zeelucht achterlatend
het golfgeruis ontvluchten
haar zwevende vlucht laat dromen
ze zwaait naar links en rechts
iedereen is haar genegen
ze brengt een dans voor iedereen
ze drijft in hogere sferen op de wind
tot ze weer dalend zingt
een lied van vrijheid en geluk
het haalt de mijmerende mensen hoofden
ooit komt ze weer zeewaarts
het heimwee in de kop is sterk
dan zingt ze niet, maar vliegt rechtuit
sierlijk blijft het, ik ga nooit meer binnen
ela