Pyramide Strijd Week 9 (14-12-’09) dus ga ik door in de wakkerloosheid van dromen zie wolken oplossen en weer komen in hun wit open sprekend als een gezicht, lijkbleek in nood en ik draai mijn ogen dicht wanneer de hemel gaat in rood gelopen waar het eerlijk zijn gelogen is ik mis het donkerblauw met al haar sterren waaraan ik nooit zou kunnen wennen, ze huilen vallen soms, maar nooit tot hier, tot aan de grond er is nog hoop in uitgemolken dagenranden, want ze stranden ergens wanneer ze plots verdwijnen ik ga verder in de wakkerloosheid van dromen vergeet het als de maan verkleurt in een morgen draai mijn hand en zwaai deze nacht voor-bijna want naar het schijnt blijft elk ritme gebroken en wat geen begin had, heeft ook nooit een