schaduw van geluid ik dwaalde in het wit stilte dwarrelde in fragmenten uiteen kleefde en beklemde geen enkel impuls drong daar door heen er was te weinig afstand om alleen te zijn in pijn die ik niet delen kon ik snakte naar contrast het onderscheid dat weten liet waar ik nu was miste de kleine schaduw van geluid in lichte trilling op mijn huid tot jij mij raakte met warmte uit het niets de eerste kleuren maakte heb je gezicht geboren zien worden in een hemel van licht jouw liefde is terug volmaakt in het paradijs waar ik jou als eva wist wil melker 08/05/2017