De “ Amazone + op haar grijze ruin hoog boven het land het helmhoedje beetje schuin de lichte krullen waaierden het groene jasje flatteerde slanke benen in de rijbroek snelde ze door de heide op weg naar hem haar lichaam volgde het ritme van het paard de mooie krullen deden mee ze lachte naar een voorbij ganger het was een sprookje in beeld hier zou iedereen gaan bij zitten vasthouden aan haar lenden in haar oor lieve woordjes fluisteren ela