Ik zing en fluit de hele dag door,
aleen al om het geruis rondom
mijn impulsen te storen.
Niet het geruis stoort,maar de stoorzender
ben ik zelf in mijn spreekwoordelijke
werkelijkheid.
Mijn wereld bestaat aleen uit het ontwijken
van mijn impulsen die mij tal van keren
in problemen hebben gebracht.
Ik leefde de zonde....ooit heb ik geleefd.
En het is niet het leven wat ik mis,
want alle dagen van nu zijn vervuld met leven,
een volledig plaatje,van verwondering tot
geluk.
Het is de zonde die ik mis,de zonde mij te
kunnen misdragen waneer ik wil,alhoewel
jij mij nog alle ruimte geeft.
Toch is een gemis iets wat iedereen beleeft in
zijn leven,en de zonde vervormt zich tot
een prettige herinering.