We waren nooit de beste vrienden
altijd maar ruzie
geslaan en getier
van mijn kant …
ik heb mezelf nooit in de hand
Deed jullie elke dag pijn
met mijn te grote mond
met het slaan van de deuren
met scheldwoorden
jullie hebben veel te veel verdragen
Een ander had me laten vallen
wat voor mens was ik ook
altijd maar die ruzies
elke dag weer
jullie hebben te veel
moeten doorstaan met mij
ik heb veel te veel energie in mij
beschouwde jullie als de mensen
die me het meeste pijn wilden doen
en roep daardoor gemakkelijker …
Wat voor leven hadden jullie
met zo’n dochter zoals ik
elke dag weer die uiteenlopende spanningen
die hoogoplopende ruzies
elke keer weer
wat heb ik jullie toch aangedaan
De dag van vandaag is nog niet alles in orde
toch al een klein beetje …
maar we kennen ook al momenten
zonder elkaar in de haren te vliegen …