Monoloog Er is iets aan jou dat diep vanbinnen nazindert Woorden die blijven galmen en in mijn hoofd blijven zitten Een indruk die onuitwisbaar is dat vreemd genoeg een spoor achterliet Ik probeer de stem te laten zwijgen maar die moeite is tevergeefs Het gevoel dat ik in zwijgen koester is verwaarloosbaar in de eenzijdigheid van deze levensmonoloog