Zwart in het wit
De zwarte dag die lag te wachten
het werkzaam grijs verloor de strijd
Ondanks de zon bleven het nachten
het was slechts een sprong in de tijd
Er was geen vaardigheid voorhanden
die hier wonderen kon verrichten
Fysiek kent eenmaal sterkste banden
met degeen die kan verlichten
De laatste strohalm nu gebroken
er kwam geen kans op herbeginnen
Nu zelf van verder leed verstoken
deze strijd bleek niet te winnen
Een moeder die haar kind verliest
kinderen hun pa ,een vrouw haar vent
Uit welk standpunt je ook kiest
de te verwachte pijn is onmiskend
Sterkte aan alle betrokkenen