slaapdronken word ik wakker in de zetel,
strompel dan voorzichtig naar de slaapplaats,
waar ik dan iedere keer geconfronteerd word
met een koude kamer en een leeg bed.
gedachtes aan jou die komen dan spontaan
telkenmale als ik mijn zwaar hoofd neerleg.
mijn kussen wordt dan nat van zoute tranen
wanneer ik aan jouw lachend gezicht terugdenk.
“als het regent in mijn ziel
dan voel ik me zo eenzaam.
als het pijn doet diep in mijn hart
dan wil ik dat je... hier bent.”
“als het regent in mijn ziel
dan voel ik me zo eenzaam.
als het pijn doet diep in mijn hart
dan wil ik dat je... hier bent.”
er zijn zo van die enge en rare dagen
dat ik me ziek voel en ook uiterst zwak
dan weet ik, dat dit niet lang meer duren mag
of anders word ik misschien nog een levend wrak
mijn vrienden helpen mij veelal uit de nood.
op hen kan ik dus altijd blijven rekenen.
maar toch voor mij, is dit het zelfde niet
want jij bent mijn onvervangbare... hartendief.
“als het regent in mijn ziel
dan voel ik me zo eenzaam.
als het pijn doet diep in mijn hart
dan wil ik dat jij... hier bent.”
“als het regent in mijn ziel
dan voel ik me zo eenzaam.
als het pijn doet diep in mijn hart
dan wil ik dat jij... hier bent.”
Johny Donovan, 2018