Gebedswake Allerheiligen
Adem houdt op
Warmte wordt kilte,
Diepe kilte als de dood
En lachen wordt stilte,
Echo van vragen
Dat geen antwoord vindt
Maar een mensennaam kan niet vergaan
Niet verzinken in oneindig niets
De naam van onze overledenen
Heeft klank en toon gezet
Van hoe wij verder gaan
In gemis
Maar ook in vertrouwen
Dat leven Leven wordt
Zo wordt hun naam
Een witte roos in hun hart
Bloeiend voor altijd,
Geurig en welriekend ,
Maar ook doornig stekend,
Want ze zijn er niet
Als wij ze roepen;
En ons zoeken zal nooit vinden worden,
Geen samen lachen en geen raken meer.
Maar in stilte zullen zij bloeien aan ons hart
Als schitterende herinnering,
Levend tegen alle weerwil in.
Nee, vergeten zullen we ze niet
Wees gerust, rust maar zacht
Papa
03/07/1958 - 05/08/2014
In de Allerheiligenmis was dit het openingsgedicht
Het heeft me geraakt in hart en ziel
Dit wilde ik delen met jullie