Monument.
Markant en groots
in brons gegoten
staart hij naar zee, de pieren uit
al wachtend op
wat nooit zal komen
de terugkeer van verloren buit.
Zo velen zijn op
zee gebleven
omsloten in het watergraf
zee gaf en nam
in al die eeuwen
wij wachten in geloof het af.
’t Licht in zijn hand
dat niet kan stralen
omdat het weten overheerst
van smartelijk wachten
zonder uitzicht
de mens in pijn in ’t uiterst teerst.
Het staat als
eerbetoon aan allen
die door de zee geroepen zijn
hun leven gaven
voor die bleven
hier achter met hun stille pijn.
th