Nu de rook verdwenen is Schiet je weer met scherp Bijna nooit meer mis De rook om jouw hoofd is verdwenen Je brandde voorheen het vuur aan je eigen schenen En bleef maar hangen in de verslaving van het verleden Zover naar beneden tot het zwartste dal afgegleden Je hebt je spirit gevonden Van je verslaving ontbonden Het licht zie je in jouw eigen ogen en in die van anderen Relmatig maakt het hart een sprongetje dan doe je heel gek Zelf kom je niet meer bij en ga je stuk van het lachen Nu de rook verdwenen is Zie en voel je verbintenis Er is niet iets wat je mist Want het meeste is al fijn en goed Alsof het leven opnieuw voor je zorgt Jij die je spirituele wezens weer hoort Alle muren afgebroken en de gordijnen opengedaan Nu je anderen helpt rustig aan wakker te worden Zie je hoe ze de slaap uit hun ogen wrijven Je glimlacht en weet heel goed Dat een nieuwe wereld weer een beetje meer Behaald is