Dees aard is er ergens op dees aard een plek waar je kan dromen dromen op een rustige plek waar je wiegend dromen baart waar gehuil niet harder is dan het vallen van en speld langzaam als een vallende pluim waar blauwe lucht gewoon is waar het ruisen van de bomen de kogels overstemd bommen zich openen als bloemenvaas des mensen grimlach, glimlach wordt en iedereen, iedereen begrijpt kan dees aard een “Eden” worden waar niemand wordt verjaagd en liefde blijvend is ela