als hemel licht tekent de eerste lente ster en er is een stilte zo voelbaar als een dans en achter het beeld van avond bloeit de warmte gevende gloed door acrylverf op canvas tot onuitwisbare sporen en verder waar lijnen tekenen tot letters tussen de fluister van een lied wat geen woorden kunnen beschrijven nog stil ontwakend en puur even alleen maar is dit moment opnieuw geboren als tijdloos voelt vredig en geborgen komt langzaam meer tot leven een vergezicht emotievol en open bloeiend tot nacht duister verweven met niets daaronder dan zacht ontwakende golven van een kristallen zee die voor even te vinden blijven in een glans van het diep nog ongekend ontstaan over de wegen met de breekbare schaduw als verre dromen onder het nog spoorloze zand