Leven met pijn
Altijd moeten leven met pijn,
is gelukkig niet voor iedereen voor te stellen,
hoe leg je het gevoel pijn uit als niemand iets opmerkt?
het mensen echt laten begrijpen lukt niet door het ze
simpelweg te vertellen.
Iedereen denkt te weten hoe er mee om te gaan.
Mensen kom op ik voel mijn eigen lijf
wanneer ik het beste kan gaan zitten, liggen,
lopen of staan.
Leven met pijn is leven vol vooroordelen
van mensen die het niet aan je zien,
ik wens de pijn mijn ergste vijand nog niet toe,
zou ik de pijn wel kunnen of willen overdragen,
dan zingen ze wel een toontje lager misschien.
Gelukkig sta ik in deze ook weer niet alleen,
Krijg veel begrip en steun van vrienden en
dierbaren om me heen.
Maar de mensen gewoon buiten op straat
zeggen vaak dat aanstellen me niet goed staat.
Ik denk wel eens jullie kennen me niet,
jullie moesten eens weten,
hoe het voelt dat je soms voor je gevoel
door de pijn word weggevreten.
Maar nee ik wens het mijn ergste vijand nog niet toe,
al wordt ik de pijn en vooroordelen vaak veel meer dan moe.
Op de slechtere dagen duren de uren,
minuten en seconden veel te lang,
vaak maakt de heftige pijn mij soms zelfs bang.
Op die momenten hoeft het niet meer
laat mij maar gaan dan is het gebeurd,
Maar juist dan besef ik wie mijn vrienden
en wat dierbaren voor me zijn,
vooral mijn lieve partner die mij
ondanks alles toch weer opfleurt.