surrealistisch de ontlading ik heb je gezien uitzinnig in beminnen het steeds maar weer opnieuw willen beginnen door de spanning van het spel we schilderden verleden op doeken die we kleedden met het prille groen dat eerste lentebloesems deed ontluiken in het tedere toen magisch waren de nachten die meer uren telden in het wachten op elkaar surrealistisch de ontlading ver voorbij de dageraad tot een einde zal het nooit meer komen we weven werkelijkheid steeds weer tot dromen in creatieve patronen van geluk wil melker 23/03/2017